Joan Pepermans was er van bij de start in 1994 bij als schepen samen met Jowan Lamon. Van oppositie naar meerderheid, dat is altijd even wennen weet Joan nog. Op politiek en persoonlijk vlak. Een terugblik.

"Tot op het moment dat ik schepen werd, was ik monsternemer bij de Vlaamse Milieumaatschappij. Ik heb letterlijk in de vuiligheid van nogal wat bedrijven in de provincie Antwerpen gezeten... en dan plots was daar dat schepenambt voor Milieu. Het was wel even wennen, zeker aangezien het de eerste keer voor Agalev Mechelen was. Gelukkig kon ik samen met Jowan Lamon als schepen starten", vertelt Joan.

De uitdagingen waren groot op dat moment. Algemeen was er het gevoel dat Mechelen een beetje was stilgevallen en het beleid erg was gepolitiseerd. Er was weinig visie.

"Het milieubeleid was een echt ad hoc beleid. De milieubelastingen dienden als inkomsten, maar niet voor verbetering van het milieu. Ook doorgaand verkeer in de stad was een groot probleem. De politieke benoemingen van de ambtenarij ook... Kortom, er was wel wat te doen", gaat Joan verder.

In de beginjaren als beleidspartij deed Agalev echt aan pionierswerk vindt Joan: "Op het gebied van afval, natuurontwikkeling, geluid, luchtvervuiling, onder andere via de realisatie van het GNOP (gemeentelijk natuurontwikkelingsplan) dat tot op vandaag gebruikt wordt. Ook de aankoop van grote gebieden aan o.a. “Den Battelaar” met vzw’s Wielewaal en Natuurreservaten en de bebloeming van de stad zijn geslaagde realisaties. Op afval realiseerden we een duidelijke omslag met ‘de vervuiler betaalt’ als centrale insteek."

(Deze tekst is een herwerking van een interview met Joan dat verscheen in een eerdere publicatie)