Door een parlementaire vraag van Groen!-Kamerlid Kristof Calvo werd gisteren duidelijk dat er recent twee inbreuken hebben plaatsgevonden op de wetgeving rond de export van nucleaire materialen. Calvo vraagt nu 100% transparantie en duidelijkheid over de twee dossiers. In 2008 werd immers zyrkoniumpoeder uitgevoerd naar Iran, een zeer risicovolle staat als het gaat om nucleaire proliferatie. In 2010 vertrok er vanuit België verarmd uranium naar datzelfde land, zo bleek gisteren uit het antwoord van Minister van Energie Paul Magnette. "Deze twee zaken kwamen gisteren aan het licht tijdens de Commissie Bedrijfsleven. Minister Magnette kon echter weinig informatie geven over het wie, waar, wanneer en hoeveel van de exporten. Er zijn dus nog heel wat onduidelijkheden, en die moeten we zo snel mogelijk uit de wereld helpen", roept Calvo op. Hij vraagt een snelle extra bijeenkomst van de commissie bedrijfsleven en een reeks hoorzittingen met ministers Magnette, Minister van Justitie De Clerck en Minister van Buitenlandse Zaken Vanackere en met vertegenwoordigers van de Commissie van Advies voor Niet-Verspreiding van Kernwapens (CANVEK) en het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (FAN). . "Het risico dat Iran een nucleair potentieel ontwikkelt, is een van de grootste kopzorgen van de internationale gemeenschap op dit moment. De vragen over de strijd tegen de proliferatie in ons land moeten nog deze week beantwoord worden in het parlement. Anders is de imagoschade voor ons land niet te overzien. Dat kan zonder dat we de lopende juridische procedures hypothekeren", zegt Calvo. Daarom vraagt hij dat het parlement zich op korte termijn kan buigen over de twee zaken. "We zijn rechters noch politiemannen, maar er moet wel extra informatie worden vrijgegeven", vervolgt hij.

Het gerecht moet zijn werk kunnen doen over de twee klachten die werden ingediend door CANVEK omdat er exporten waren gebeurd zonder vergunning. Maar tegelijk moeten de Kamer en de regering van lopende zaken zich samen buigen over manieren om dergelijke gevallen in de toekomst te vermijden. "Hoe kunnen we de mazen in het net qua nucleaire export verkleinen. Datis de vraag waarover het politiek debat nu moet gevoerd worden. Niemand wil dat een land als Iran ooit een atoombom zou kunnen maken. Laat staan dat het zou gebeuren met Belgische elementen. We moeten dus bekijken hoe de procedures en de controle kunnen verbeteren", besluit Calvo.